Jacqueline Schäfer werkt dertig jaar als zelfstandig kunstenares als ze op haar 58e in de bijstand belandt. ‘Het voelde alsof ik had gefaald. Het lukte me niet om werk te vinden. Hoe ik ook mijn best deed.’ Tot haar jobcoach belt met een vacature die op haar lijf lijkt geschreven. Nu werkt Jacqueline fulltime als coach bij een ICT-bedrijf.
Mensen wereldwijd kochten de kleurrijke schilderijen en beeldjes van Jacqueline Schäfer. ‘In 2008 werd ik mantelzorger voor mijn moeder. Acht jaar lag mijn focus op de zorg voor haar. In eerste instantie kon ik dit goed combineren met mijn werk. Maar toen zij in 2016 overleed, was het contact met de kunstwereld en mijn galerie toch te veel verwaterd.’ Nadat Jacqueline drie jaar het ene financiële gat met het andere dicht, adviseert een goede vriend haar een bijstandsuitkering aan te vragen. ‘Uitschrijven als ondernemer bij de Kamer van Koophandel voelde als een enorm verlies: wie ben ik nu nog?’
De afstand van bijstand naar werk
Jacqueline besluit zich over te geven aan de situatie. ‘Ik accepteerde alle hulp die ik kreeg aangeboden; van schuldhulpverlening tot voedselbank. Ook volgde ik via de bijstand een re-integratietraining voor 50+ers.’ Jacqueline solliciteert, werkt aan haar cv, maar ondanks haar inzet blijkt de afstand tot de arbeidsmarkt te groot. ‘Elke keer weer werd er gekeken naar opleiding, werkervaring en leeftijd. Mijn beperkte digitale vaardigheden werkten ook niet in mijn voordeel.’
‘Laat jezelf zien, met alles wat je in je hebt.’
‘Open to Work’
‘De ommekeer kwam toen mijn jobcoach voorstelde te reageren op de functie van peercoach. Een leer-werktraject waarbij ik andere werkzoekenden op basis van mijn ervaringen zou coachen. ‘Dat is écht iets voor jou!’. Zelf zag ik het niet, maar zij was overtuigd. Ik besloot het uit te zoeken, werd aangenomen en groeide met elke ervaring die ik opdeed. Helaas stopte het traject na een jaar en moest ik opnieuw op zoek naar werk. Mijn coach adviseerde mij om er een stukje over te schrijven op LinkedIn.' In haar bericht #OPENTOWORK geeft Jacqueline aan wat voor werk ze zoekt. De volgende dag krijgt ze een berichtje van Joeri Kraaijestein van ICT-bedrijf Beround: ‘Laat weten als ik of mijn netwerk iets voor je kan betekenen’, schrijft hij.’ Diezelfde middag spreken ze elkaar via Zoom. ‘Hij was geïnteresseerd in mij als persoon, keek verder dan mijn cv en had oog voor mijn werk- en levenservaring. Tweeënhalve week later tekende ik mijn arbeidscontract.’
Werkgeluk vergroten
Jacqueline werkt nu als coach bij Beround. ‘De meeste mensen bij het bedrijf zijn ICT’ers die vaak vanuit hun ratio werken. Ik probeer bij te dragen om mensen meer vanuit hun gevoel te laten handelen. Ik help te verbinden, te inspireren en het werkgeluk van mijn collega’s bij binnen Beround te vergroten. Daarbij gebruik ik de (levens)ervaringen die mij hebben gevormd tot de persoon die ik nu ben. Vanuit mijn opvoeding heb ik veel zelfvertrouwen en positiviteit meegekregen, genoeg om door te geven. In mijn werk doe ik dit bijvoorbeeld door mensen die via UWV zijn aangenomen te ondersteunen en begeleiden. Ook begeleid ik collega’s met een niet-Nederlandse achtergrond.’
Alles wat aandacht krijgt, groeit
Als ervaringsdeskundige vertelt Jacqueline mensen in een bijstandssituatie graag wat haar heeft geholpen. ‘Laat jezelf zien, met alles wat je in je hebt. Niemand vind je als je onder een steen blijft liggen. Schroom ook niet te laten zien wat je kan. Het is écht moeilijk om te veranderen, zeker als je leuk werk moet loslaten. Ik ken de beperkende gedachten die je dan kunt hebben. Ik had andere mensen nodig om te zien wat ik in mij had. Daardoor heb ik geleerd dat ik meer kan én er meer mogelijk is dan ik dacht.’ Jacqueline: ‘Het richten op de positieve dingen in je dag kunnen ervoor zorgen dat je je beter voelt en je meer openstelt. Focus je op wat goed gaat. Alles wat aandacht krijgt groeit!’
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
