Harry Augustijn (64) werkte al 40 jaar met veel plezier als touringcarchauffeur. Totdat corona ervoor zorgde dat er geen werk meer was in de touringbranche. Hij verloor zijn baan en kwam thuis te zitten met een uitkering. ‘Het voelde rot dat ik niks omhanden had.’
Hoe was het om na 40 jaar op de touringcar ineens werkloos thuis op de bank te zitten?
‘Ik ging ervan uit dat ik tot mijn pensioen als touringcarchauffeur zou werken. Dan is het vreemd als je ineens zonder werk zit. In het begin dacht ik nog: dit gaat niet zo lang duren. Toen duidelijk werd dat corona voorlopig niet wegging, ben ik gaan kijken of ik een andere baan kon vinden. Het voelde rot dat ik niks omhanden had. Binnen mijn eigen branche was er door corona totaal geen aanbod, dus ik moest breder gaan kijken. Ik heb twee keer gesolliciteerd op een baan op een lijndienstbus, maar daar kwam ik niet tussen. Mijn contactpersoon bij UWV tipte me het beroep van verkeersregelaar, omdat daar veel vraag naar is. Als touringcarchauffeur kwam ik op stations en bij omleidingen vaak verkeersregelaars tegen, dus ik dacht: dat lijkt me wel wat.’
Hoe vond je het om weer te solliciteren?
‘Dat was even wennen. Ik ben in 1980 op de touringcar gaan werken. Dat werd destijds mondeling geregeld, dus ik had nog nooit een cv gemaakt. Maar uiteindelijk is het met een beetje hulp vanuit mijn omgeving en UWV gelukt. Ik had wel het idee dat mijn leeftijd me bij het solliciteren een beetje in de weg zou zitten, want ik ben niet meer de jongste. De twee keer dat ik bij een bedrijf solliciteerde, vermoedde ik ook wel een beetje dat ze op grond van mijn leeftijd zeiden dat ze niemand nodig hadden. Dat kan best een achterliggende gedachte zijn geweest, maar dat zeggen ze natuurlijk niet recht in je gezicht.’
‘Er is geen ruimte voor sleur, want je hebt elke keer een nieuwe situatie’
Was de drempel groot om op jouw leeftijd naar een andere branche over te stappen?
‘Nee, eigenlijk niet. Ik zag er vreselijk tegenop om nog langer thuis te blijven, dus ik klaarde helemaal op bij het vooruitzicht om weer te gaan werken. Dat ik voor het beroep van verkeersregelaar eerst een opleiding moest volgen, vond ik prima. Als verkeersregelaar moet je inzicht hebben in het verkeer. Dat heb ik vanuit mijn vak als touringcarchauffeur volop meegekregen, dat scheelt al een heel stuk. Het leren ging me ook vrij makkelijk af. Eigenlijk is dat altijd zo geweest’
Hoe bevalt je baan als verkeersregelaar?
‘Prima! Het is heel afwisselend. De ene keer sta je voor een hek bij een weg die is afgesloten, dan weer bij een bouwterrein waar je vrachtwagens de weg wijst, nog weer een volgende dag bij de test- en vaccinatiestraten van de GGD. Er is geen ruimte voor sleur, want je hebt elke keer een nieuwe situatie. Ik vind het fijn om in de buitenlucht bezig te zijn. Toen ik nog thuiszat heb ik met mijn vrouw heel veel gewandeld, ook als het regende of waaide. Dat maakt me allemaal niet zoveel uit, aan het weer kun je toch niets veranderen.’
Wat wil je zeggen tegen andere 50-plussers die op latere leeftijd hun baan verliezen?
‘Probeer toch de kansen te grijpen die er liggen en ga iets anders doen. Als je nog 5, 10 of 15 jaar thuis moet zitten, is dat ook niet erg motiverend. Je contactpersoon bij UWV kan je daarbij helpen, omdat zij weten welke beroepen kansrijk zijn. UWV heeft me ook in contact gebracht met SAVA Verkeersregelaars, het bedrijf waar ik nu werk. In mijn geval komt mijn ervaring uit mijn vorige baan goed van pas: het verkeersinzicht, de sociale omgang met mensen. Maar je kunt ook iets heel nieuws gaan doen. Zolang je maar lekker bezig blijft, dat is het belangrijkste.’
Weten hoe je moet overstappen naar een ander beroep?
Bekijk het online seminar van UWV: Overstappen naar een ander beroep
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
