No-riskpolis: hoe werkt het?

Een no-riskpolis is een looncompensatie voor werkgevers die medewerkers met een arbeidsbeperking in dienst nemen. UWV betaalt dan een Ziektewet-uitkering als de werknemer (weer) ziek wordt. Je hoeft dan een groot deel van het loon niet zelf te betalen. De no-riskpolis geldt maximaal 5 jaar. Uit onderzoek van UWV blijkt dat de regeling nog maar weinig wordt gebruikt; een van de redenen daarvoor is dat de no-riskpolis maar bij ongeveer de helft van de werkgevers bekend is. 

Compensatie bij uitval door ziekte

Zonde, want een no-riskpolis maakt het aannemen van werknemers met een arbeidsbeperking voor bedrijven een stuk interessanter. Ten eerste omdat deze regeling de werkgever tegemoetkomt bij uitval van een werknemer. Want waar werkgevers normaliter verplicht zijn om het loon bij ziekte door te betalen, wordt de loonbetaling bij werkgevers met een no-riskpolis door UWV gecompenseerd. Deze zekerheid kan vervolgens ook het invullen van vacatures vergemakkelijken. Wetend van deze regeling kun je de zoektocht naar nieuw personeel namelijk verbreden, door bijvoorbeeld ook te kijken naar mensen met een arbeidsbeperking. Als je als werkgever bijvoorbeeld net die goede sollicitant treft, maar die persoon heeft wel een chronische darmziekte, dan kan de no-riskpolis uitkomst bieden. Als werkgever heb je zo de geschikte kandidaat gevonden én, in het geval van uitval, loop je niet het risico dat je de kosten voor de Ziektewet-uitkering moet betalen. Zo kan de no-riskpolis ook handig zijn als je als werkgever in eerste instantie helemaal niemand kunt vinden voor bepaalde vacatures. 

Ook handig: proefplaatsing

Sollicitanten met potentie links laten liggen in deze krappe arbeidsmarkt is een gemiste kans. Daarom kun je ook nog denken aan een proefplaatsing. Met een proefplaatsing kunnen werkgevers in de praktijk ervaren of de medewerker met een arbeidsbeperking bij de organisatie past. Ook krijgt de werknemer, zonder dat dit consequenties heeft, de gelegenheid om te wennen aan de nieuwe werkplek. Werkgevers kunnen een kandidaat enkele maanden op proef nemen met behoud van hun uitkering, waarbij dus nog geen salaris wordt betaald. Als het bevalt en de werknemer wordt aangenomen, gelden de eerder genoemde zekerheden van de no-riskpolis voor de werkgever ook hier.