Tom (35) zit sinds zijn achttiende in de Wajong en heeft inmiddels een betaalde baan gevonden. Dankzij de inspanningen van zijn werkgever en UWV maakt Tom, die van jongs af aan in een rolstoel zit, nu als receptionist en baliemedewerker gebruik van een elektrische bureaustoel.
‘Bij mijn geboorte had ik spina bifida, ook wel een open ruggetje genoemd. Ik ben verlamd vanaf mijn middel en afhankelijk van een rolstoel. Ik kan een paar stapjes zetten en zo voorzichtig van mijn rolstoel naar de bank, de keuken en bed bewegen. Daar houdt het wel mee op.’
Jongvolwassen in de Wajong
‘Op mijn achttiende kwam ik voor 70 procent in de Wajong terecht. Ik ben opgeleid tot administratief medewerker, maar deed eigenlijk altijd vrijwilligerswerk. Ja, vanuit mijn rolstoel. Op de kleine bibliotheek van een basisschool, vervolgens als activiteitenbegeleider in een verzorgingstehuis. Spelletjes doen met de bewoners, een kopje koffie schenken. Ja hoor, ook weer in mijn elektrische rolstoel.’
‘Ik heb zelf de eerste stap gezet door UWV te laten weten dat ik op zoek was naar betaald werk’
Op zoek naar betaald werk
‘Mijn toenmalige vriendin stimuleerde me om betaald werk te zoeken. Het is waar: als man met een uitkering worden je ambities niet bepaald geprikkeld en loop je het gevaar een zekere luiheid te ontwikkelen. Je zit in een soort gehandicaptenbubbel: er wordt toch wel voor je gezorgd, denk je bewust en onbewust. Ik heb toen zelf de eerste stap gezet door UWV te laten weten dat ik op zoek was naar betaald werk.’
Ben jij net als Tom op zoek naar betaald werk?
Hulp van UWV
‘Dit proces ging niet altijd even makkelijk. Niemand kon me echt meteen duidelijk maken welke stappen ik moest zetten. ‘Kijk maar op de website van UWV’, werd er gezegd.’ Dat vond ik iets te gemakkelijk. Gelukkig kwam ik daarna in contact met een uiterst behulpzame UWV-medewerker die zelf in een rolstoel zit. Zij kende de hindernissen die je als rolstoelgebruiker, letterlijk en figuurlijk, op je pad vindt.’
Een baan te veel
‘Toen UWV op zoek ging naar werk meldde niet alleen mijn huidige werkgever WonenBreburg zich, maar ook Buro Maks: een organisatie die kinderen, jongeren en volwassenen met psychische problemen begeleidt. Wat een luxe vond ik dat als starter op de arbeidsmarkt. Maar liefst 2 geïnteresseerde werkgevers! Eerst combineerde ik beide banen, maar dat was teveel van het goede. ’s Ochtends bij de een aan de slag, snel een boterhammetje, en dan naar de ander. En steeds de knop om. Al snel ging dat niet meer.’
‘Vaak ligt die onzekerheid meer bij jezelf dan bij anderen’
Werken met een elektrische bureaustoel
‘Bij WonenBreburg in Tilburg ben ik nu receptionist/baliemedewerker, en daar ben ik erg blij mee. UWV zorgde voor een verstelbare elektrische bureaustoel, want ik kwam in een normale rolstoel met mijn hoofd niet boven de balie uit. Dat is toch lastig voor je klanten, gasten en jezelf, hè? Mijn rolstoel staat gewoon achter de receptie. Niemand die er vreemd van op kijkt. In die zin ben ik ondanks mijn lichamelijke beperking gewoon hetzelfde als alle andere collega’s. Vaak ligt die onzekerheid meer bij jezelf dan bij anderen.’
Mogelijkheden buiten het bedrijf
‘Door aan het werk te zijn, ontwikkel je vanzelf ambities. Ik heb tegen mijn leidinggevende gezegd: ik blijft dit niet tot mijn pensioen doen. Zij helpt mij nu om te kijken of er binnen het bedrijf, maar ook daarbuiten mogelijkheden zijn. Ik bof met zo’n baas, maar ik weet zeker dat de meeste ondernemingen er ook zo tegenaan kijken.’
Meer zelfvertrouwen
‘Natuurlijk heb ik tips voor lotgenoten die graag naar betaald werken willen. Allereerst: zet die stap! Met je bagage die je je leven meedraagt moet je een zekere angst en schroom overwinnen, maar neem contact op met UWV op en maak duidelijk wat je wilt. Ik ben door mijn baan op allerlei gebieden, privé en zakelijk, enorm gegroeid. Mijn zelfvertrouwen is enorm toegenomen.’
Het kan zijn dat je net als Tom ook in aanmerking komt voor werkvoorzieningen van UWV.
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
