Miriam vond met hulp van UWV haar droombaan bij de VU

Ineens slechtziend en dan? 

Op haar 44^e werd Miriam op een dag wakker met een gezichtsvermogen van nog maar 20%. Met een progressieve oogaandoening zag haar leven als alleenstaande moeder er ineens heel anders uit. Maar als positieveling keek Miriam gelijk naar de mogelijkheden. Na een revalidatietraject bij Visio wilde ze al snel weer aan het werk. 

Vallen, opstaan en weer doorgaan 

‘Ik ben geen opgever. Ik wil vallen, opstaan en gewoon weer doorgaan. Dus ging ik zelf kijken wat ik nodig had om weer aan het werk te kunnen.’ Na een aantal trainingen met vergrotings- en spraaksoftware en een succesvol re-integratietraject van UWV, werkte Miriam al snel weer.

De hobbelige weg van UWV naar de VU

Miriam werkte hiervoor bij UWV. Na 2,5 jaar werd ze daar boventallig verklaard. ‘Ik ging meteen solliciteren en trainingen volgen in loopbaanbegeleiding, coaching en ontslagrecht’, vertelt ze. Oud-collega’s van UWV hielpen Miriam intensief. Ze stuurden wekelijks vacatures door en soms had ze wel 3 sollicitatiegesprekken per week. Die gingen alleen niet allemaal zo soepel. ‘Met name bedrijven die niet bekend waren met werknemers met een beperking zagen veel beren op de weg. De gesprekken gingen bijna meteen over subsidiemogelijkheden. Maar het gaat toch om mijn talent, kwaliteiten en cv?’ 

‘Ik leerde mezelf na elke afwijzing weer te motiveren om 100% te geven bij de volgende sollicitatie, en dat loonde’

Bij elke sollicitatie 100% geven

Ook als Miriam aangaf dat zij en UWV zelf voor haar voorzieningen zouden zorgen, bleef er vaak twijfel. ‘Ik leerde mezelf na elke afwijzing op te laden en te motiveren om weer 100% te geven bij de volgende sollicitatie, en dat loonde’. Oud-collega Anita vond uiteindelijk voor Miriam haar droombaan bij de VU. De huidige VU-collega’s waren al na één sollicitatiegesprek enthousiast en overtuigd van de goede match. 

Warm ontvangst op de eerste werkdag

De eerste werkdag bij de VU was voor Miriam een warm bad: ‘Ik voelde me echt welkom op elke afdeling. De collega’s vroegen hoe ik benaderd wilde worden en dat was ontzettend fijn. Normaal gaan mensen altijd meteen van alles voor je doen. Mijn collega’s zien mij niet als iemand met een visuele beperking, maar als Miriam die hier en daar wat hulp nodig heeft’. 

Aan het werk met voorzieningen van UWV

Miriam coördineert trainingen voor wetenschappers en doet verbetervoorstellen voor de organisatie van deze trainingen. Daar krijgt ze veel energie van. Door haar vergrotings- en spraaksoftware kan ze hetzelfde doen als haar collega’s. Deze hulpmiddelen krijgt ze samen met een taxivoorziening vergoed van UWV. 

Positief blijven en doorzetten

Miriam wil met haar verhaal vooral een inspiratiebron zijn voor anderen. ‘Laat je beperking niet een drempel zijn om weer aan het werk te gaan. Ga met UWV in gesprek, laat jezelf zien. UWV kan veel voor je betekenen, maar je moet er deels zelf achteraan. En onthoud, er is altijd een werkgever die jou wel een kans geeft. Geef niet op na afwijzingen, maar blijf positief en put er juist kracht uit voor je volgende gesprek. Ik hoop wel dat de beeldvorming snel verandert. Dat we niet meer praten over een collega met een beperking, maar over een collega met talenten en kwaliteiten.’