Weer met zelfvertrouwen aan het werk door interne jobcoaching
Anna (41) kon haar draai niet meer vinden in het administratieve werkveld. Na een aantal teleurstellende baanwisselingen nam de angst de overhand en kwam ze thuis te zitten met een bijstandsuitkering. Maar Anna gaf niet op en startte een jobcoachingsprogramma, waarbij ze tijdelijk aan de slag ging als postvoorbereider bij PostNL. Onder begeleiding van interne jobcoach Paul groeide haar zelfvertrouwen. Zelfs tot het punt waar ze zelf weer stappen durfde te zetten richting een administratieve functie op een andere plek. Inmiddels heeft Anna een nieuwe baan gevonden bij een overheidsinstantie: ‘Ik geloof weer in mezelf’.
Anna bekleedde administratieve functies bij verschillende bedrijven, maar had last van angst en moeite om haar plek te vinden. Soms klikte het niet en ging ze op zoek naar iets nieuws, soms wilde ze graag blijven maar kon dat vanuit de werkgever niet. Toen ze met plezier bij de bibliotheek werkte maar toch vastliep, werd het haar te veel. Anna: ‘Na overleg met de jobcoach van UWV benaderde ik re-integratiebureau Jobstap. Eerst kreeg ik een tijdelijke werkervaringsplek bij Jobstap zelf, waarbij ik dossiers digitaliseerde. Mijn taak was niet moeilijk en heel afgebakend – precies wat ik nodig had. Maar na een paar maanden was alles gedigitaliseerd, en was het tijd voor de volgende stap.’
Jobcoachingsprogramma bij PostNL
Jobcoach Saskia wilde Anna voorstellen aan Paul Brinkerhof van PostNL. Paul begeleidt mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in een tijdelijke baan bij PostNL. Je kunt daar zo lang blijven als je nodig hebt om weer te kunnen of durven solliciteren. Toch had Anna nog last van angst: ‘De 1e en 2e belafspraak met Paul zei ik af. Ik was bang voor nieuwe teleurstellingen en klapte dicht. Maar het voelde niet eerlijk tegenover Saskia om er met de pet naar te gooien. Dus ging ik de 3e keer wel het gesprek aan.’ Het klikte, en na een warme overdracht startte Anna als postvoorbereider.
'Die angst zit in je hoofd. En hoe langer je thuis zit, hoe hoger de drempel wordt'
Aan de slag als postvoorbereider
‘Het was even wennen, maar het voelde ook meteen heel goed. Iedereen heeft een eigen werkplek en de sfeer is fijn. Ik merkte dat als je eenmaal aan de slag gaat, er eigenlijk niks aan de hand is. Die angst zit in je hoofd. En hoe langer je thuis zit, hoe hoger de drempel wordt. Paul was heel betrokken. Het is niet zo dat hij gewoon zijn werk deed en alleen mijn dossier beheerde. Paul was oprecht geïnteresseerd en heeft hart voor wat hij doet. Dat voel je. Het voelde dan ook gek om bij hem aan te geven dat ik ergens wilde solliciteren. Maar dat was natuurlijk juist de bedoeling; ik kon bij PostNL blijven totdat ik klaar was voor een volgende stap.’
Nee durven zeggen
‘Ik ging toen bij een organisatie op sollicitatiegesprek, maar dacht meteen: dit kan een plek zijn waar ik weer ga uitvallen. Dit keer durfde ik nee te zeggen tegen een baan, omdat ik een vangnet had. Mijn fijne plek met leuke collega’s en goede begeleiding ging ik niet zomaar weggeven. Ik wist ook dat er niets aan de hand was als ik de baan niet aannam. Dat was een mooie les. Achteraf gezien maakte ik voorheen geforceerde stappen. Mijn gedachte was: ‘als ik maar een baan heb’. Nu voelde ik vertrouwen dat er andere plekken waren waar ik waarschijnlijk beter paste.’
Ook Patrick vond een nieuwe baan met hulp van jobcoaching: hij liet zich omscholen tot logistiek medewerker.
Werk met zingeving
‘Een paar maanden later kreeg ik via Jobstap een vacaturetip voor een administratieve functie bij een overheidsinstantie. Ik kon een vrijblijvend gesprek inplannen. De manager was een lieve vrouw, een gevoelsmens net als ik. En er was een collega bij die het werk goed kon uitleggen. Dat gaf meteen een goed gevoel. En bij een organisatie die maatschappelijke impact maakt. Die zingeving vind ik fijn. Want bij dit werk weet ik waarvoor ik het doe. Ik kijk er daarom naar uit om hier langer te blijven, mijn collega’s goed te leren kennen en rust te vinden.’
Meer zelfvertrouwen
Inmiddels is het zelfvertrouwen van Anna gegroeid. ‘Ik heb een angst overwonnen door terug te gaan naar administratief werk, iets waarvan ik dacht dat ik het nooit meer zou doen. Ik ben onderdeel van een team en mijn werk doet ertoe. Ik geloof weer in mezelf. Mijn uitdaging nu is om dat gevoel vast te houden. De rust bewaren, de lat niet te hoog leggen en het uiten als ik ergens mee zit. Dat is ook mijn advies aan anderen: uit je gevoel. Want die angstgevoelens zijn niet de waarheid. Als je ermee blijft zitten ga je er zelf in geloven. Anderen kunnen niet zomaar zien hoe jij je voelt. Maar als je het deelt kunnen ze er wel begrip voor hebben. En er zijn echt veel behulpzame en begripvolle mensen, dat weet ik nu.’
Het perspectief van Paul
Met interne jobcoaching biedt PostNL kansen aan mensen met een andere begeleidingsbehoefte, zoals Anna. Paul: ‘Iedereen verdient een kans. Of dat een 1e, 2e of 3e kans is, maakt mij niet uit. Ik vind het jammer en onnodig als mensen aan de zijlijn staan. Vanuit die visie had ik ooit al een opleiding tot jobcoach gedaan. Toen de projectmanager bij PostNL me benaderde had ik aan het woord ‘arbeidsinclusiviteit’ genoeg. We gingen samen rond de tafel om dat begrip vorm te geven binnen PostNL. Al snel hadden we korte lijntjes met UWV en het Werkgeversservicepunt (WSP), en startte de 1e kandidaat.’
‘Het wordt steeds breder gedragen in de organisatie dat we mensen met een andere begeleidingsbehoefte – op welke manier dan ook – kunnen helpen. Werken is zoveel meer dan geld verdienen. Sociaal contact, zelfvertrouwen, ertoe doen. En iemand die goed in zijn vel zit presteert goed, dus we krijgen er ook veel voor terug. We hebben nu 7 interne jobcoaches, waaronder ikzelf. Wat we doen is maatwerk. Ik ga met iedere kandidaat in gesprek om te kijken waar de mogelijkheden liggen en wat daarvoor nodig is. Mijn advies aan andere werkgevers is dan ook om niet zelf in te vullen. Vraag in plaats daarvan aan de kandidaat: hoe kan ik jou helpen, wat heb je van mij nodig? Dan komen die antwoorden wel.’
‘Anna durfde eerst geen contact op te nemen, wat de aanloop lastig maakte. Toen we eenmaal aan tafel zaten wist ik gewoon dat het met haar ging lukken. Dat voel je. Anna is een slimme meid. Ze had alleen een zetje in de rug nodig. En af en toe een luisterend oor. Daarmee heeft ze zichzelf weer kunnen terugvinden en doorontwikkelen naar een volgende stap. Ik ben supertrots op de weg die ze heeft afgelegd. Haar nieuwe baan is een mooie mogelijkheid voor haar. Ik hoop dat ze zich hier kan ontplooien en vooral veel plezier in haar werk blijft houden.’
Heb je ook behoefte aan begeleiding bij re-integreren op je nieuwe werkplek?
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
