Column

Van anti-kraakkamer naar 5-kamer woning: Nadya’s woonreis

Portret Nadya van der Sluis
Gaby van Koningsveld

Nadya van der Sluis helpt organisaties inclusiever te zijn voor werkzoekenden met psychische problemen. Dat doet ze als ervaringsprofessional vanuit haar eigen bedrijf. In haar columns deelt zij haar kennis en ervaring, onder andere over hoe ze vanuit de Wajong haar weg vond naar het ondernemerschap. Dit keer deelt ze haar persoonlijke reis van woninginstabiliteit naar vastgoedbeheerder, en hoe passend werk de sleutel was tot stabiliteit.

Het verschil tussen mijn leven nu, en 8 jaar geleden voelt soms nog onwerkelijk. Alles veranderde door 1 sleutelfactor: passend werk. Mijn enige verlangen was destijds een stabiel dak boven mijn hoofd, mentale rust en moeder worden. Vandaag de dag kan ik vol trots zeggen dat deze drie wensen werkelijkheid zijn geworden.  
 

Een tijdelijk thuis

Op de woningmarkt maakte ik 8 jaar geleden geen kans: Wajonger, werkloos én schulden. Jarenlang was een anti-kraakwoning mijn enige optie. Hoewel ik niet op straat stond, zorgde deze onzekerheid voor veel mentale onrust. Meerdere keren moest ik binnen een korte tijd een nieuwe woning vinden – een lastige zoektocht. Uiteindelijk vond ik een baan in loondienst, en na 1 jaar maakte ik de stap naar een functie op universitair niveau. Dit verhoogde mijn inkomen, waardoor ik eindelijk kans zou maken op een huurwoning.

Terwijl ik deze stappen zette, kondigde het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) een wijziging in de Wajongwetgeving aan. Iedereen met een arbeidsbeperking zou hetzelfde salaris krijgen. Dit zou maximaal het minimumloon zijn, ongeacht het aantal werkuren en opleidingsniveau.
 

 ‘8 jaar geleden zat ik in de schulden en nu investeer ik mijn geld’


Nieuwe start

De aankomende wetswijziging was voor mij een reden om mijn eigen bedrijf te starten. Ik begon als ervaringsdeskundige mijn verhaal te delen, op vrijwillige basis. Terwijl ik mijnboek aan het schrijven was, kreeg ik opnieuw te horen dat ik mijn woonruimte moest verlaten. Omdat ik nog niet in aanmerking kwam voor een woning via de reguliere weg, zocht ik juridische uitwegen en vroeg urgentie aan bij de gemeente. De afwijzing die volgde, gecombineerd met de druk van mijn baan in loondienst énhet vrijwilligerswerk, leidde tot een psychose.

 

Stabiliteit maakt ondernemerschap mogelijk


Na mijn herstel besloot ik te stoppen met het werk als ervaringsdeskundige, omdat ik geen passende coaching erbij had. Ik richtte mij volledig op een nieuwe functie in loondienst voor 32 uur per week. Kort daarna vond ik via een makelaar een eigen studio, met een contract voor onbepaalde tijd. Dit gaf mij zoveel stabiliteit! Hierdoor had ik ruimte om mijn eigen bedrijf op te pakken. Na een jaar was ik zo ver gekomen dat ik mijn schulden kon afbetalen én zelfs kon stoppen met medicatie.

Heb jij ook geldzorgen? Dit kan veel stress geven

Van wooncrisis naar woonkeuze

Dankzij deze vooruitgang, durfde ik verder te kijken, dus ik ging op zoek naar een ruimere woning. Ik kon zelfs voor het eerst rondkijken waar ik het liefst zou willen wonen. Ondertussen had ik in veel Nederlandse steden gewoond, maar in Den Haag voelde ik mij het meest thuis. Hier begon mijn zoektocht dan ook, en al snel vond ik een nieuwe woning. Dankzij deze stabiele basis merkte ik dat ik eindelijk klaar was voor de volgende stap: moeder worden.
Nu 8 jaar later, ben ik niet alleen voor de tweede keer moeder geworden, maar ook in staat om vastgoed te kopen in en buiten Nederland.

Let op: de informatie op deze pagina kan verouderd zijn.
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl