Jobcoach gaf Romano rust: ‘Mijn autisme werd mijn kracht’

Burn-out door lege accu

Romano liep bij zijn vorige baan in de zorg tegen problemen aan. ‘Ik ben gevoelig voor prikkels, zoals geluid en licht. Ook in het sociale contact gaat het weleens mis, omdat ik soms iets niet goed begrijp. Ik had vaak ochtenddiensten, maar het kostte mij veel tijd en moeite om wakker te worden. Na een paar vroege diensten achter elkaar had ik slaaptekort. Het voelde alsof er steeds een beetje energie uit een accu werd gehaald, tot die helemaal leeg was. Ik kon mijn werk niet meer goed doen en kreeg een burn-out. Daarnaast verloor ik mijn baan door bezuinigingen.’

Doordat Romano tegen belemmeringen aanliep, kreeg hij hulp van jobcoach Leonie. Zij hielp Romano ook bij het zoeken naar een nieuwe baan. Zo las ze zijn sollicitatiebrieven en hielp ze met het voorbereiden van sollicitatiegesprekken. En met succes: Romano vond werk bij zorgorganisatie Dignis in Groningen als verzorgende IG. ‘Ik werk bij Dignis in de thuiszorg en heb verschillende taken. Bijvoorbeeld het wassen en aankleden van mensen en het geven van medicatie. Daarnaast werk ik alleen nog avonddiensten. Hierdoor heb ik genoeg slaap en minder last van prikkels.’

Communiceren blijft lastig

Romano voelt zich bij Dignis erg op zijn plek. Toch is communiceren met cliënten en collega’s soms nog lastig. ‘Het is voor mij niet altijd duidelijk wat mijn collega’s bedoelen. Soms vraagt iemand aan me om de koffie klaar te zetten. Moet ik dan de koffie zetten? Of moet ik het voorbereiden? Dat weet ik dan niet. We praten over dat soort situaties en Leonie geeft mij dan advies over hoe ik moet doorvragen als ik iets niet begrijp. Ook helpt ze mij wanneer ik niet weet bij wie ik om hulp kan vragen. Dan zegt ze: misschien kan je het bij die collega proberen.’

‘Dankzij mijn jobcoach pieker ik minder en maak ik mij niet zo druk’

Leonie bezoekt Romano eens per 2 weken thuis. Leonie: ‘We bespreken altijd de afgelopen weken. Waar loopt Romano tegenaan? Wat vindt hij lastig? Samen overleggen we wat hij kan doen.’ Ook helpt Leonie bij de voorbereiding op gesprekken met zijn leidinggevenden. ‘Welke vragen kan hij verwachten en hoe reageert hij daarop? Zulke gesprekken bespreken we altijd na. Hoe vond hij dat het ging? Zijn er zaken onduidelijk?’

Van piekeren naar aanpakken

Door de gesprekken met Leonie ervaart Romano meer rust. ‘Vroeger wist ik niet altijd hoe ik moest reageren. Ik ging wel in gesprek met bijvoorbeeld de wijkverpleegkundige, maar er kwam geen passende oplossing. Ik werd dan niet gerustgesteld en bleef piekeren. Nu weet ik dat ik Leonie elke 2 weken zie. Hierdoor kan ik het even naast mij neerleggen. Ik weet dat Leonie en ik het zullen bespreken én oplossen.’ Leonie vult aan: ‘Romano is minder snel overprikkeld. Doordat hij praat over zijn gedachten en zorgen, wordt het hem minder snel te veel.’

Die rust gunt Romano anderen ook. Hij raadt werkzoekenden die in aanmerking komen voor een jobcoach aan om daar gebruik van te maken. ‘Zonder jobcoach zou ik veel meer piekeren en mij meer zorgen maken.’ 

‘Ieder team kan iemand met autisme gebruiken’

Door de jobcoaching ziet Romano nu ook de sterke kanten die zijn autisme met zich meebrengt. ‘Autisten hebben veel kwaliteiten. Ze hebben een scherp oog voor detail: is er iets anders dan normaal? Iemand met autisme merkt dat op. Het viel mij bijvoorbeeld gelijk op dat de kleur van het wondverband van een client te linken is aan een bacterie. Dat is mijn kracht.’

‘De unieke blik en talenten van mensen met autisme kunnen teams versterken’

Volgens Romano kan elk team iemand met autisme gebruiken. ‘Er zijn veel vooroordelen over autisme. Bijvoorbeeld dat mensen met autisme niet goed communiceren, dat ze veel achter de computer zitten en gamen. Dat is jammer. We zijn misschien iets directer, maar dat wil niet zeggen dat we ons werk niet goed kunnen doen. Juist de unieke blik en talenten van mensen met autisme kunnen teams versterken!’