Na een lange werkdag op Golfbaan Spaarnwoude ging Peter (32) zwemmen bij een plek in de buurt van zijn huis. Na een sprong in het water kwam hij tot stilstand door een betonnen wand. Het gevolg: een dwarslaesie vanaf zijn borst. Ondanks alle tegenslagen is Peter weer aan het werk op de golfbaan. Hij vertelt waar hij de kracht vandaan haalde om te revalideren na een dwarslaesie.
‘Het is belangrijk je nieuwe realiteit te accepteren, hoe moeilijk het ook is. Daarmee begint je herstel. Zoek hulp en steun bij je vrienden en familie’
Na de duik in het water had Peter veel moeite om boven water te komen. ‘Uiteindelijk lukte het en ben ik op m’n rug gedraaid. En zwom zo terug naar de kant. Daar werd ik door omstanders gestabiliseerd. De eerste vraag die werd gesteld was of ik mijn benen nog kon bewegen. Toen dat niet lukte wist ik: dit is foute boel. Na meerdere onderzoeken in het ziekenhuis bleek dat ik ter hoogte van mijn borst een gebroken rug had. De eerste prognose was nogal negatief. De kans dat ik weer volledig de oude zou worden werd geschat op 0 tot 1 procent. Dan komt het besef dat je moet gaan accepteren dat dit je nieuwe realiteit is.’
‘Besef dat je niet alles alleen hoeft te doen. Durf om hulp te vragen, ook van mensen die je in eerste instantie misschien niet zo goed kent’
‘Je lichaam is volledig in de war. Het is een cliché, maar je leven stort in. Alles wat je denkt te gaan doen, is onzeker of onmogelijk geworden. Van lopen, sporten, dansen, werken, noem het maar op. Mijn hogere doel was om zoveel mogelijk weer zelfstandig te doen. Ik bedacht daarom steeds een nieuw doel voor mezelf, hoe klein ook. Dat begon bij overeind komen in bed en rechtop zitten in een stoel, dat moest ik allemaal opnieuw leren. Doordat je haalbare doelen stelt ervaar je regelmatig een geluksmomentje. Dat geeft kracht om door te gaan.’
‘Wees niet bang om contact op te nemen met UWV! Ik kwam in contact met Lara, een arbeidsdeskundige. Zij was er het hele revalidatieproces voor me’
‘Bij Golfbaan Spaarnwoude, waar ik al enkele jaren met veel plezier werkte, hebben ze altijd gezegd dat ze er alles aan zouden doen om mij terug te nemen. Samen met UWV en mijn werkgever maakte ik een plan hoe ik zo snel mogelijk weer aan het werk kon en wat daarvoor nodig was. Zo had ik in ieder geval een verstelbaar bureau en een elektrische sta-op stoel nodig. Het duurde alleen bijna 4 maanden voordat het bureau er stond. Dat was weleens frustrerend, zeker omdat ik graag weer aan het werk wilde. Je voelt je op dat soort momenten weer afhankelijk van anderen.’
Arbeidsdeskundige Lara heeft samen met Peter de werkvoorzieningen geregeld
‘Tegenslag? Ik hield me altijd voor waar ik het voor deed. Ik wilde heel graag weer werken. Dat heeft mijn revalidatieproces goed gedaan’
‘Voor mij is het belangrijkste besef geweest dat je alleen maar door kunt gaan, terugkijken heeft geen zin. Zoek iets waar je voldoening van krijgt, hierdoor vind je de kracht om iedere dag weer iets van het leven te maken. Een baan kan daar zeker bij helpen. Hierdoor kan je weer van waarde zijn, dit was voor mij echt een overwinning.’
Een arbeidsdeskundige helpt onder anderen bij revalidatieprocessen, maar doet nog veel meer
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
