Psycholoog Anita over psychische aandoeningen
Mensen van buitenaf begrijpen niet altijd hoe het voelt om anders te zijn. Omdat je een ziekte hebt. Een burn-out hebt gehad. Of omdat je hersenen anders werken. In deze serie spreken we mensen die uit eigen ervaring weten hoe dat is. En met hun kennis anderen helpen. In deel 4 psycholoog Anita Hubner.
Anita Hubner (47) kreeg een psychose toen ze studeerde. Volgens haar arts kon ze een normale baan wel vergeten. Anita bewees het tegendeel. Ze is nu psycholoog en helpt vanuit haar eigen ervaring mensen die psychische problemen hebben.
Nooit meer beter worden
‘Op mijn 21e ging het niet zo goed met me. Ik had problemen thuis. Mijn studie liep niet zo lekker. En ik worstelde met onverwerkte zaken van vroeger. In mijn hoofd hoopte alles zich op. Dat uitte zich in mijn geval in een psychose. Ik kreeg de diagnose schizofrenie. Dat bleek later niet te kloppen: ik heb een bipolaire stoornis. Voor mijn toenmalige psychiater maakte dat geen verschil. Hij zei dat ik mijn studie psychologie en een normale baan wel kon vergeten, omdat ik nooit meer beter zou worden. Daar heeft hij geen gelijk in gekregen. Ik ben afgestudeerd en werk als psycholoog.’
'Als je een psychische aandoening hebt, dan heeft iedereen een mening over je'
Vooroordelen van de maatschappij en hulpverlening
‘Mijn psychose is niet het ergste wat me is overkomen. Dat waren de vooroordelen die mensen over me hadden. Als je een psychische aandoening hebt, dan heeft iedereen een mening over je. In de maatschappij, maar ook in de hulpverlening. Mensen denken dat je kwetsbaar of misschien wel gevaarlijk bent. Niemand vertelt je hoe je moet omgaan met deze vooroordelen. Maar voor mij was dat het grootste probleem. Toen ik weer ging studeren, wilden medestudenten niks met mij te maken hebben omdat ze wisten dat ik opgenomen was geweest. Het voelde alsof ik een soort tweede ziekte had. Ik probeer mensen met psychische problemen daarbij te helpen.’
Ervaringen inzetten om anderen te helpen
‘Een tijdje terug had ik in een training een deelnemer die voorheen werkte als administratief medewerker. Hij had last van depressies en vond het moeilijk dat hij in zijn vorige baan niet kon praten over zijn klachten. Vanwege zijn ervaringen met depressies was het zijn wens om als ervaringsdeskundige te gaan. Hij wilde zijn ervaringen inzetten om anderen te helpen, maar hij was ook bang voor de vooroordelen. Wat zeg je op een feestje over je werk als je ervaringsdeskundige bent? Ik heb hem geleerd dat hij altijd zelf bepaalt wat hij over zichzelf vertelt en aan wie. Inmiddels heeft hij een opleiding gevolgd en werkt hij als ervaringsdeskundige begeleider.’
Openheid over je psychische aandoening: wel of niet?
‘Ik heb een boek geschreven dat ik na mijn psychose zelf had willen lezen. Het heet Vertel ik het wel of vertel ik het niet? Omgaan met het stigma op psychische aandoeningen. Dat slaat op het dilemma waar veel mensen met psychische klachten mee worstelen. Zeg je iets over je aandoening als je gaat daten? Noem je het bij een sollicitatie? Er zijn zoveel momenten in mijn leven geweest waarop ik daar meer over had willen weten. In mijn boek bespreek ik de voor- en nadelen van openheid. Ik leg uit welke keuzes je allemaal hebt. En ik help om je verhaal aan anderen te vertellen. Als je al die kennis op zak hebt, dan scheelt dat ontzettend veel stress bij bijvoorbeeld sollicitaties of een date. Dat gun ik zoveel mensen.’
Benieuwd naar het boek van Anita?
Op haar website kan je er meer over vinden.
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
