Als er geen weg is, creëer er dan één!

In 2012 kwam ik zonder werk te zitten. Na vele teleurstellende sollicitaties voelde ik mij geremd. Ik moest weer een hybride auto worden. Als die remt, geeft hij energie terug. Maar hoe kon ik dit bereiken? In een gesprek met mijn vrouw bepaalde ik een nieuw doel: ik zou mij inschrijven voor vrijwilligerswerk. Zo kwam ik in contact met een mantelzorgconsulent, had een intake en begon naar aanleiding daarvan meteen aan een cursus vervangende mantelzorg. Het voelde gelijk als een warm bad! In de plaatselijke krant las ik een vrijwilligersadvertentie, waarin gevraagd werd om een vismaatje. En toeval wil dat vissen mijn hobby is. Toen mijn coach, de mantelzorgconsulent, mij meenam naar het intakegesprek met mijn eerste cliënt, gaf mijn hart aan dat het goed zat. Ik verwezenlijkte meteen een van de belangrijkste redenen om vrijwilligerswerk te gaan doen: iets kunnen doen voor de medemens.

Na de mantelzorgondersteuning kreeg ik de smaak te pakken. Ik werd gastheer bij de blindentribune van ADO Den Haag en later ook vrijwilliger bij de Politie. Dit type werk voelde erg goed aan. Ik volgde trainingen en legde nieuwe contacten. Daarmee opende ik deuren waarvan ik het bestaan niet wist. De puzzelstukjes vielen langzaam op hun plek. Hier wil ik in verder besloot ik. Ik had een nieuwe weg ontdekt en moest mijn hart volgen. Nu werk ik bij de Inspectie Leefomgeving en Transport als teamleider van het programma 1 Loket. Daar begeleid ik mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt. Ik kan hierbij al mijn ervaringen inzetten die ik in het verleden heb opgebouwd.

Vanuit mijn ervaringen en overtuiging kan ik daarom ook zeggen: werkzoekende geef niet te snel op. Als er geen weg is, creëer er dan één! En ook: wees enthousiast en straal dat uit! Als je dat doet, kom ook jij op de plek waar je hoort.