Simone heeft arbeidsbeperking: 'Dit werk is een overwinning'

Wat is inclusiviteit en wat betekent het voor jou?

‘Een inclusieve werkvloer is een plek waar je ook met een WIA- of Wajong-uitkeringwelkom bent. Vaak lopen mensen met een fysieke - of psychische arbeidsbeperking tegen belemmeringen of vooroordelen aan. Werkgevers vrezen bijvoorbeeld dat zo’n werknemer extra tijd kost omdat in sommige gevallen extra begeleiding of praktische aanpassingen nodig zijn.  UWV heeft verschillende voorzieningen om werkgevers daarin tegemoet te komen. Zo krijg je als werknemer met een beperking een eerlijke(re) kans op de arbeidsmarkt. Stichtingen als SWOM (Studeren en Werken op Maat) kunnen je daarnaast helpen met het vinden van een baan bij een bedrijf of organisatie die daar voor open staat. Een coach kan daarbij bemiddelen en helpen bij het solliciteren. Zo kun je ook met een WIA- of Wajong-uitkering je talenten benutten en jouw steentje bijdragen.’ 

Kloof naar de arbeidsmarkt

‘Mijn bachelor Geschiedenis aan de universiteit van Leiden heb ik in stapjes gehaald. Er zat steeds een jaar of twee tussen omdat ik psychiatrisch patiënt ben en tussendoor in behandeling moest. Omdat dat zo’n uitgerekt proces was, heb ik zes jaar in de bijstand gezeten. In mijn laatste weken aan de universiteit ben ik al naar werk gaan zoeken. Dat is überhaupt lastig, maar al helemaal als je een arbeidsbeperking of handicap hebt. Ik wist dat ik daar hulp bij nodig zou hebben, dus daar begon ik meteen mee. Ik weet dat die assertiviteit niet vanzelfsprekend is. De kloof die je moet overbruggen naar de arbeidsmarkt is vermoeiend, eng en voor sommige mensen onhaalbaar.’ 

Niet de enige

‘Op veel plekken kunnen ze eigenlijk niet zoveel met iemand die hoogopgeleid is en een beperking heeft. Daar begint de achterstand al. Ik ben echt niet de enige student met een handicap. Ik had de mazzel dat ik via-via het SWOM kende. Nadat ik hen had gemaild, is het balletje gaan rollen. Ik had een sollicitatiegesprek bij een overheidsinstelling en de Erasmus universiteit. Uiteindelijk kon ik zelfs kiezen. 
Werken in het algemeen is erg waardevol. Als je zes jaar in de bijstand hebt gezeten, ligt je zelfvertrouwen zo’n beetje onder de vloer. Bijdragen voelt voor mij daardoor goed. Zeker omdat ik in een fijn team terecht kwam en een manager heb die me ongelooflijk goed begeleidt. Ik heb me geen moment oncomfortabel gevoeld en altijd het idee gehad dat ik bijdroeg, ook al waren dat in het begin nog maar weinig uren. Omdat ik zo lang niets kon, voelt het fantastisch dat ik nu twintig uur per week aan de slag kan.’

Je bent de moeite waard

‘Een van de valkuilen als je een beperking hebt, is dat je altijd het idee hebt dat je moet compenseren. Je gaat nog harder werken omdat je niet wil dat je beperking in de weg staat. Dankzij die goede begeleiding kan ik mijn grenzen bewaken. Tegen iedereen die net als ik graag aan de slag wil, zeg ik: je bent de moeite waard. Ik begrijp hoe groot het gat is dat je moet dichten, daar heb ik zelf ook in gekeken. Maar als je merkt dat je klaar bent om te werken, dan is dat ook zo. Hoe langer je in de bijstand zit, hoe moeilijker het is daar weer uit te komen. Je hoeft niet in één keer van nul naar honderd. Gewoon gaan. Je bent welkom en ook jij verdient het om te werken.’
 

Lees hier het verhaal van collega Dean en lees waarom de Erasmus universiteit verkozen is tot meest inclusieve werkgever.