Samen met je adviseur een nieuwe koers bepalen

Borstkanker en de gevolgen

Ze is 58 jaar oud en heeft in 2009 borstkanker gehad. ‘Toen ik kanker had gehad, wilde ik dat alles weer normaal werd, zoals voor de periode van ziek zijn. Ik was een werkende moeder van drie jonge kinderen. Ik ben na een voorspoedig herstel teruggegaan naar het IT-bedrijf waar ik werkte. Ik werd me in die periode bewust dat het ‘oude normaal’ niet meer mogelijk was: mijn concentratie en belastbaarheid waren verminderd. Ook had ik weinig energie om nieuwe initiatieven te nemen en nam ook geen tijd om verder over mijn loopbaan na te denken.’ In 2016 werd het bedrijf verkocht en werd Els boventallig verklaard. Ze kwam in de WW terecht. ‘In die tijd was ik vooral erg moe, mijn concentratie nam af en ik kreeg chronische klachten die ook te maken hadden met kanker. Die periode heeft jaren geduurd en ik belandde in de WIA.’

Geld en eigenwaarde

Tijdens een re-integratietraject besloot Els om aan de kunstacademie te beginnen: ‘Dat paste goed bij mij, merkte ik al snel.’ Inmiddels was het begin van de coronatijd aangebroken. En dan komt UWV-adviseur Mirjam Roovers van der Wal in contact met Els, het begin van een bijzondere samenwerking. ‘Els wilde echt graag werken; voor het gevoel van eigenwaarde maar ook vanwege de financiële kant. Na een cv-check, inventarisatie van interesses, kwaliteiten en drijfveren, is Els haar opties gaan verkennen: onderwijs en coachen. Hier wilde ze mee verder. Ze noemde ook de kunstacademie waar ze nog mee bezig was. Ondanks dat de creatieve opleiding een schot in de roos was, heb ik haar gevraagd wat ze hier toekomstgericht mee zou kunnen gaan doen. Ik heb eerlijk gezegd dat in de kunst een betaalde baan moeilijk is te vinden.’

‘Eindelijk had ik mijn onafhankelijkheid terug, ik maakte weer deel uit van de werkende maatschappij’

Eenjarige opleiding volgen

Mirjam vroeg aan haar: ‘Wat is je plan, wat is je draagkracht en welke stappen moet je hiervoor zetten?’ Els ging vervolgens op zoek gegaan naar een werkervaringsplaats en al snel kwam de vraag of ze een eenjarige online mbo-opleiding tot onderwijsassistent mocht volgen bij de NCOI. ‘Dat heeft Mirjam voor mij geregeld. Het studiejaar was voor mij een kans maar intensief, ik had dertig jaar geen opleiding gedaan, maar ik heb het gehaald. In het streekblad zag ik in die tijd een baan bij een middelbare school, dat ging om begeleiden van leerlingen die door corona een achterstand hadden opgelopen. Daarvoor had ik dus wel dat diploma nodig.’ De UWV-adviseur zag tijdens het volgen van de opleiding hoe gedreven en proactief Els te werk ging: ‘Na elk online gesprek dat we hadden, ging ze aan de slag met acties die daaruit volgden. Er kwam altijd iets uit, zoals dus de mbo-opleiding die ze had uitgezocht.’ Els mocht in maart 2021 twee dagen per week beginnen op de middelbare school: ‘Eindelijk had ik mijn onafhankelijkheid terug, ik maakte weer deel uit van de werkende maatschappij.’

Waardering voor elkaar

Els kijkt met veel plezier en waardering naar de gesprekken Mirjam: ‘Wat ook zo belangrijk was in de begeleiding van haar; mijn problemen met mijn gezondheid werden benoemd. Neem er de tijd voor, gaf ze aan. En blijf niet maar door rennen.’ Haar adviseur over de onderwijsoverstap: ‘Ik gun het dat iemand deze stap kan zetten, na zo’n revalidatie. En heb ik altijd veel respect voor klanten in deze situatie, ga er maar aan staan, hier had je niet voor gekozen. We hebben eerlijk gesprekken gevoerd, dat heb je het meeste aan. Het wordt niet meer zoals het was, maar wat is er dan nog wel mogelijk, hoe ga je dat doen en waarbij kan ik je helpen? Voor de komende tijd blijf ik nog aangesloten bij haar. Juist als je na een lange tijd uit het arbeidsproces te zijn geweest weer gaat werken, is het belangrijk om de vinger aan de pols te houden.’ En hoe gaat het verder met haar onderwijsloopbaan? Els: ‘Ik weet niet of ik hier kan blijven. Maar ik heb wel de indruk dat ze enthousiast over me zijn.’