Column Ard: ‘Stel dat we echt samenwerken en mensen zich gehoord voelen’
Ard van Oosten (54) werkt als psychiater, bedrijfskundige en onderzoeker. Zijn onderzoek gaat over ‘Arbeid als medicijn’: Werk kan bijdragen aan gezondheid en herstel, maar kan ook de oorzaak zijn van het ontstaan en verergeren van psychische klachten. In deze column vertelt hij over wat we kunnen bereiken als organisaties beter gaan samenwerken.
Enkele weken geleden kreeg ik een bericht van een oud-collega die al langere tijd uitgevallen was. Uitgevallen door problemen in de privésfeer en op het werk. Ze vertelde me over de dingen waar ze gedurende haar re-integratie tegenaan liep. Over de samenwerking tussen haar en de betrokken organisaties GGZ en UWV, of juist het gebrek aan samenwerking.
‘Ik werd niet gehoord en niet serieus genomen. Ik leek niet meer in staat geacht zelf te kunnen nadenken. Ik werd overladen met dingen die ik moest doen, terwijl ik nog aan het wachten was op hulp. Ik had ze uitleg kunnen geven over keuzes gedurende mijn loopbaan. Ik had ze over mijn kwaliteiten en valkuilen kunnen vertellen. Ik had met ze mee kunnen denken. Zij hadden mij daarbij kunnen sturen.’
Ze had zo graag gewild dat de dingen anders waren gegaan. Haar verhaal liet me niet los. Steeds weer vroeg ik me af: levert wat we met elkaar bedacht hebben over regelgeving, dienstverlening en begeleiding nu op wat we met elkaar willen?
22 April overleed een betrokken zanger, creatief vertaler en moedig mens, Jan Rot. In zijn lied uit het theaterprogramma ‘Jong & Veelbelovend’ zong hij de volgende regels:
Stel dat het zou kunnen, jij kan iets voorkomen.
Wordt het nine-eleven, Hiroshima, Rotterdam? Of red je Buddy Holly, of red je de Titanic? Of zegt Adam en Eva wat er van die appel kwam… Deze tekst zette mij aan het denken.
Stel dat we haar teleurstelling hadden kunnen voorkomen. Stel dat het zou kunnen dat we écht samenwerken, dat mensen zich écht gezien en gehoord voelen. Gezien en gehoord door de regelgeving die we samen maken, door de dienstverlening die we geven en door de begeleiding die we bieden.
Stel dat het zou kunnen dat mensen écht betrokken worden bij wat er gaande en nodig is in ziekte en herstel. Dat ze zich naar waarde geschat voelen. Hoe zou de wereld er dan uitzien, en wat zou er dan mogelijk zijn?
Laten we met elkaar verder leren van wat werkt en niet werkt door elkaar echt te horen.
En laten we zo stap voor stap meer kansen bieden, zodat we allemaal kunnen bijdragen en zorgen dat iedereen mee kan doen.
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
