Interview

‘Het schrijven van een paar zinnen geeft al lichtpuntjes’

Nikki Vrees kreeg jaren geleden een burn-out. Het gaf haar de ruimte en rust om te ontdekken wat haar wél energie geeft: boeken schrijven. Ze heeft inmiddels een dichtbundel op haar naam staan, en een kinderboek ligt bij de drukker. Ook is ze bezig met een autobiografie. We legden Nikki een aantal vragen voor, waarmee we een inkijkje krijgen in haar nieuwe leven als schrijver.

 

Het boek dat me door mijn burn-out hielp is…

‘Indrukwekkend vond ik De geluksprofessor van Patrick van Hees. Het boek inspireerde me om na te denken wat geluk voor mij betekent en hoe dit eruit ziet in mijn leven: wat maakt mij gelukkig? In mijn baan als welzijnswerker hielp ik mensen, dat deed ik met veel passie en plezier. Maar de werkzaamheden veranderden; er was geen ruimte meer voor eigen inbreng en creativiteit. Ook kon ik moeilijk ‘nee’ zeggen, grenzen aangeven. Omdat ik bruiste van ideeën ben ik daarnaast voor mezelf begonnen, met een webshop. Ondertussen werd de situatie bij mijn werkgever vervelender; ik raakte overwerkt. Op advies van een vriendin sloot ik mijn webshop. Aanvankelijk voor twee weken, maar ik ben daarna nooit meer opengegaan. Het voelde als een bevrijding. Duizenden euro’s heb ik weggegooid, maar ik dacht: die vinden mij op een andere manier weer terug. Ik stopte met werken. Ik was vooral moe. Er was geen behoefte, geen belangstelling. Ik wilde alleen maar slapen.’

 

De schrijver die me inspireerde om zelf de gaan schrijven is…

‘Zonder twijfel: Roald Dahl. Toen ik zijn boeken voor het eerst las, dacht ik: dit wil ik ook kunnen. Zo fantasierijk, mysterieus. Bij het re-integratiebureau maakte ik een moodboard met mijn belangrijkste levenslessen als opdracht. Ik werd zo blij van die plaatjes die ik had gekozen. Daar hing mijn baan! Voor het eerst sinds lange tijd voelde ik me trots. Een paar weken later zat ik te schrijven. De woorden stroomden uit mijn pen. Ik was een boekenliefhebber, maar geloofde niet dat ik het zelf zou kunnen. Ik ben altijd wel een dagboekschrijver geweest, ik schrijf mijn emoties op om mezelf beter te begrijpen. Toen ik serieus begon met schrijven, waren dat maar een paar zinnen per week. Maar die alleen al brachten zoveel lichtpuntjes.’

 

Het boek dat ik verslond als kind is…

Weg uit de Peel van Jacques Vriens. Dat gaat over een meisje uit een veenarbeidersgezin dat ervan droomt later lerares te worden. Ze waant zich veel in de natuur, en mijmert over haar toekomst. Dit boek gaat eigenlijk over mezelf. Als kind werd ik dit verhaal ingezogen, ik zwier met het meisje mee door de Peel. In gedachten zag ik mezelf daar in de bossen en begon ik na te denken over m’n eigen toekomst. Toen ik koos om schrijver te worden, waren mensen in mijn omgeving die zeiden: ‘moet je niet een echte baan? Hoe ga je je geld verdienen?’ Gelukkig werd ik enorm gesteund door het re-integratiebureau, door gesprekken met mensen uit het vak. Zij hielpen mij verder mijn doel te realiseren.’

 

Het boek dat ik zelf had willen schrijven

De boekapotheek aan de Seine van Nina George. In het boek verkoopt de boekhandelaar romans als medicijn voor kwalen van het leven. De manier waarop dit wordt verteld, is zo poëtisch. Ik kon het niet wegleggen, het was voor mij ook een soort medicijn: het vulde mijn ziel met schoonheid en poëzie. Het inspireerde me tot het schrijven van een aantal teksten die verschenen zijn in mijn eigen Boek van een dromer.’

 

Ik schreef 'Boek van een Dromer' omdat…

‘Terwijl ik zoveel geniet van de schoonheid van de natuur, raast iedereen eraan voorbij. Zonder aandacht, alleen maar bezig op de telefoon. Ik wilde schrijven over de schoonheid en blijheid van de natuur. Maar ook over hoe we omgaan met de aarde, met elkaar en alles wat daarbij aansluit. Boek van een dromer is zo ontstaan. Het is een spiritueel boek, het kwam recht uit mijn ziel.’

 

Mijn volgende boek gaat over…

‘Een mol! Het idee ontstond toen ik op een dag in de tuin een mol zag. Ik woon op loopafstand van het centrum van Alkmaar en dacht: wat gaaf! Maar mijn man trapte het molsgat dicht. Ik begon te huilen. Waar moet die mol dan wonen? En zo ontstond het idee voor Een nieuw huis voor Hendrik Mol. Dat boekje kostte me twee, drie weken tijd. Het rolde gewoon uit mijn vingers. Een nieuw huis voor Hendrik Mol gaat in mei naar de drukker, het is de eerste in een serie van vier kinderboeken.

 

Let op: de informatie op deze pagina kan verouderd zijn.
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl