Mohammed Laachir (30) is software engineer bij Vispero, een Amerikaanse organisatie gespecialiseerd in het maken en verbeteren van hardware en software voor visueel beperkten. Mo is zelf visueel beperkt én gebruiker van de oplossingen van het bedrijf. Toeval? Niet helemaal.
Werken naast de Wajong
Vanuit de Wajong ging Mo aan de slag als software engineer. Bij zijn vorige werkgever maakte hij gebruik van de spraak- en zicht software van zijn huidige werkgever, Vispero. Tijdens de maandelijkse online gesprekken die het bedrijf organiseert voor gebruikers wereldwijd, viel Mo op door zijn trouwe aanwezigheid, scherpe vragen en doordachte verbetersuggesties. Zo erg zelfs dat hij een baan aangeboden kreeg. In Florida, Amerika.
Extra geschikt voor de baan
Mo hoefde niet lang na te denken over het avontuurlijke aanbod. ‘Ik dacht, als anderen het doen, waarom ik dan niet? Dit was behalve een mooi compliment een grote kans. Die laat ik niet aan me voorbij laten gaan omdat ik toevallig blind ben. Dat ik visueel beperkt ben, maakt mij misschien juist extra geschikt voor deze baan. Als gebruiker weet je precies wat werkt aan de software en wat nog niet. Hoe mooi is het als je die bevindingen direct met de maker kan bespreken en doorvoeren?
Korte twijfel vanwege beperking
Tegelijkertijd was juist het feit dat ik blind ben de reden dat ik kort twijfelde. Ik vond het te voor de hand liggend, een blind persoon dat werkt voor een ontwikkelaar van software voor blinden en slechtzienden. Ik ben er juist voorstander van dat mensen met een beperking, zoals ik, midden in de niet-blinde-maatschappij staan. Daardoor houden mensen steeds meer rekening met beperkten.’
Van Florida naar Rotterdam
Begin 2020 vloog Mo naar Amerika. ‘De eerste twee weken logeerde ik bij mijn manager. Zijn vrouw hielp mij bij het vinden van een huis. Daarna kwam mijn vader en samen hebben we de omgeving verkend. Omdat ik blind ben, heb ik daar hulp bij nodig. Thuis in Amsterdam weet ik de weg op mijn duimpje, maar in een onbekende omgeving heb ik eerst begeleiding nodig. Toen mijn vader zes weken later terugvloog, liet hij mij met een gerust hart achter en was ik gewend aan mijn nieuwe omgeving.’
Terug naar Nederland
Mo was nog maar een paar maanden aan de slag voor Vispero toen corona uitbrak. ‘De toegevoegde waarde van werken in het buitenland, een andere cultuur leren kennen, een andere omgeving verkennen, nieuwe mensen leren kennen en je weg vinden ver van huis, verdwijnt snel als je alleen nog maar op je kamertje aan het werk bent. Dat kon thuis ook. Toen heb ik met mijn werkgever besloten dat ik terug naar Nederland zou vliegen.’
‘Ik zou iedereen, met en zonder beperking, aanraden om open te staan voor nieuwe kansen’
Vervolg van het avontuur
Eenmaal terug in Nederland blijft Mo voor Vispero werken, nu voor de dochteronderneming Optelec in Rotterdam. ‘Ik wilde niet weg bij de organisatie en zij wilden mij niet kwijt. Dit was een mooie oplossing en een goed vervolg van mijn avontuur. Want zo zie ik het nog steeds, als een avontuur. Die paar maanden in Florida neemt niemand me af.’
Open staan voor nieuwe kansen
Mo besluit: ‘Ik zou iedereen, met en zonder beperking, aanraden om zich te laten zien en horen, om open te staan voor nieuwe kansen. Als ik mezelf niet had laten zien en mijn stem niet had laten horen tijdens de calls van Vispero, was ik waarschijnlijk niet opgevallen en nooit in Florida en bij deze werkgever terechtgekomen!’
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
