‘Een schuld is niks om je voor te schamen’, zegt Wajonger Dave de Greeuw (27). Hij kwam een drugsverslaving en grote schulden te boven, en heeft inmiddels een baan. Hij was een van de miljoen Nederlanders die last hebben van forse schulden. Maar bijna niemand praat erover. ‘Zonde, want alleen met hulp kom je uit de problemen.’
Turbulente jeugd
Van jongs af aan was Dave een straatschoffie. Rottigheid uithalen, blowen, XTC en speed gebruiken. ‘Ik gaf ongeveer 1.000 euro per maand uit aan drugs’, vertelt hij. Dat bedrag sprokkelde hij bij elkaar door te dealen. Maar zeven jaar geleden vond Dave het genoeg geweest. Hij wilde zijn leven beteren en een normale toekomst opbouwen. Dave: ‘Ik hield op met dealen en vroeg een uitkering aan. Ik kwam in de Wajong omdat ik ADHD heb. Maar stoppen met drugs, dat lukte niet.’
Arno heeft ook ADHD en begon een eigen praktijk om mensen te helpen
Geld lenen van vrienden
Elke maand ontving Dave een Wajong-uitkering van ruim 900 euro. ‘Ik woon nog bij mijn moeder, dus dat was voldoende om mijn vaste lasten van te betalen. Maar dan hield ik niks over om drugs te kopen. Eerst ging ik lenen bij vrienden. Later betaalde ik mijn rekeningen niet meer. Totdat er na twee jaar ineens allemaal deurwaarders aanbelden. Het CJIB, mijn zorgverzekeraar, de Belastingdienst. Allemaal kwamen ze langs om hun geld te halen.’
Onder toezicht
Dave had een schuld opgebouwd van ruim 14.000 euro. Zijn moeder was bang dat schuldeisers beslag zouden leggen op hun spullen en zocht hulp. ‘Ik kwam onder toezicht te staan van een bewindvoerder,’ vertelt Dave. ‘Elke week kreeg ik een budget van 35 euro. Met de rest loste ik mijn schulden af. Ik kreeg ook een lifecoach. Hij heeft zelf een drugsverleden, dus hij begreep me wel. Via hem ben ik in een afkickkliniek gekomen.’
Het huis uit of de afkickkliniek in
In de afkickkliniek hield Dave het een week vol. Daarna heeft hij nooit meer naar XTC en speed omgekeken. Maar hij ging nog veel meer blowen dan eerst. Dave: ‘Mijn hele weekbudget ging eraan op. De rest kreeg ik van een maatje die een eigen bedrijf heeft. Ik werkte niet en was de hele dag stoned. Mijn moeder zei dat ik veranderde in een zombie. Ik was niet aanspreekbaar. Na een jaar zei ze: je gaat het huis uit of opnieuw de afkickkliniek in.’
‘Iedereen om mij heen heeft een leven opgebouwd. Dat wil ik voor mezelf ook’
Einde van de schuld in zicht
Sinds zijn tweede verblijf in de afkickkliniek heeft Dave zijn wietgebruik onder controle. ‘Ik kom al jaren netjes uit met mijn weekbudget en heb vanaf 2017 keihard gewerkt om van mijn schulden af te komen. Gelukkig vond ik ook een baan. Op mijn eerste dag in de bouw dacht ik: ik ga hieruit komen. Het einde is in zicht en dat wordt ook wel tijd. Iedereen om mij heen heeft een leven opgebouwd. Dat wil ik voor mezelf ook.’
Zoek hulp
Dave werkt nog steeds in de bouw. Inmiddels installeert hij zonnepanelen. De afbetaling van zijn schulden is een periode van doorbijten geweest. ‘Het is op de blaren zitten,’ zegt Dave. Praten over zijn schulden heeft hem daarbij geholpen. ‘Ik heb een vriendin die ook in de Wajong zit. Zij heeft geen schulden, maar ze snapt me wel. Hulp van buitenaf is ook prettig, zoals mijn lifecoach. Zo’n persoon zit al in het systeem en kent de fijne kneepjes van het vak. Schaam je niet, maar deel je verhaal met anderen. En blijf positief.’
Heb jij hulp nodig bij het aflossen van je schulden?
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
