De ervaringsdeskundige: ‘Ik ben niet blind voor de beperkingen, maar ik focus vooral op de mogelijkheden’
Mensen van buitenaf begrijpen niet altijd hoe het voelt om anders te zijn. Omdat je een ziekte hebt, een burn-out hebt gehad of omdat je hersenen anders werken. In deze serie spreken we mensen die uit eigen ervaring weten hoe dat is. En met hun kennis anderen helpen.
Aris van Velden (46) zat in de Wajong omdat zijn motoriek door een hersenbeschadiging is aangetast. Inmiddels werkt hij als Manager Werkzoekendendienstverlening bij UWV. Zijn missie: mensen met een arbeidsbeperking helpen in hun werk en leven.
Waarin ben je ervaringsdeskundige?
‘Ik ben drie maanden te vroeg geboren. Ik was gezond, maar woog 1200 gram. Daarom kwam ik in een dubbele couveuse terecht. In die couveuse heb ik zuurstoftekort gehad. Daardoor werkt het hersengedeelte dat mijn motoriek bestuurt niet meer. Iedere beweging heb ik bewust moeten leren. Inmiddels kan ik achter een rollator stukjes lopen, autorijden in een aangepaste auto, fietsen op een driewielligfiets en zwemmen. Gelukkig is de rest van mijn hersenen niet aangetast en kan ik goed leren. Dat heeft mij een hoopzelfvertrouwen gegeven.’
Hoe gebruik je je ervaring om anderen te helpen?
‘Ik heb al mijn hele leven een uitzonderingspositie. In mijn kindertijd, op de universiteit, in mijn werk. Het vereiste veel creativiteit en doorzettingsvermogen om toch mee te doen. Dat heeft me veel compassie voor de problemen van andere mensen gegeven. Ik kan me goed inleven en zal niet snel oordelen over wat goed of fout is, maar ik kan je misschien wel helpen om je leven te verbeteren. Wat ik daarbij heb geleerd, is om vooral te kijken naar wat er wél kan. Ik ben niet blind voor de beperkingen, maar ik focus vooral op de mogelijkheden. Ik zeg altijd: ik voel me niet gehandicapt, maar ik heb er wel eentje. Zo sta ik in het leven.’
Wat kun jij (als ervaringsdeskundige) toevoegen?
‘Mijn medewerkers en medemanagers willen het juiste doen voor onze klanten. Maar ze hebben geen ervaring met de uitdagingen waar mensen met een arbeidshandicap tegenaan lopen. Door mijn verschijning en heldere formuleringen kan ik een deel van die onwetendheid weghalen. Dat is niet altijd even leuk, maar het creëert wel bewustzijn. Ik help op die manier om meer begrip te krijgen voor de problemen die je tegenkomt als je een beperking hebt. Dit zorgt er hopelijk voor dat onze dienstverlening naar mensen met een uitdaging naar de arbeidsmarkt verbetert.’
Kun je enkele voorbeelden geven van hoe je mensen met een arbeidsbeperking op weg hebt geholpen?
‘Normaal gesproken is bij UWV de regel: in managersfuncties moet je 32 tot 40 uur werken. Ik heb gelijk gezegd: dat is voor mij niet haalbaar, maar ik wil deze baan. Uiteindelijk heb ik een normale sollicitatieprocedure doorlopen en ben ik aangenomen op mijn kwaliteiten, niet omdat ik iets niet kon. Het feit dat ik deze kans kreeg, maakt dat ik anderen ook die kans aan moet bieden. Ik heb al een paar mensen aangenomen met een WIA en breng de strijd van mensen met een arbeidshandicap overal ter sprake. Het zijn geen wonderen die ik in een paar jaar verricht, maar dit is wel een van de redenen dat ik dit werk ben gaan doen.’
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl
