Column Noortje: 'Verplaats je eens in een rolstoelgebruiker'

Afgelopen maand ben ik met een aantal raadsleden van de gemeente waar ik woon op pad geweest om hen te laten ervaren hoe het is om je in een rolstoel voort te bewegen. Één raadslid was al eerder met mij en andere ervaringsdeskundigen op pad geweest en vanuit daar ontstond het idee om dit met meerdere raadsleden te doen.

We hebben de raadsleden laten zien hoe het is om te pinnen vanuit een rolstoel, maar ook laten ervaren hoe onoverzichtelijk een weg kan zijn als je laag zit, dat je als lopend persoon wel makkelijk tussen de hekjes kan, maar dat er geen rekening wordt gehouden met rolstoelgebruikers. Ik kreeg vaak als reactie: ‘Oh hier heb ik nooit bij stil gestaan of door ervaring zie ik pas wat er speelt’.

Vaak is het zo dat mensen pas weten hoe iets is, als ze het zelf meegemaakt hebben en dan hebben deze mensen het maar heel even meegemaakt. Bij een handicap komt vaak veel meer kijken dan ‘iets niet kunnen’. Als je iets niet kunt kan er soms een hele planning aan vooraf gaan om het toch gedaan te krijgen. Als ik ergens heen moet, dan moet ik kijken wie er met mij mee kan en of de plek toegankelijk voor mij is. Iets geheel spontaan doen zit er voor iemand met een handicap vaak niet in.

Ik hoop dat steeds meer mensen gaan beseffen dat zij echt geluk hebben dat zij dingen spontaan kunnen doen en natuurlijk hoop ik voor hen dat zij dit zolang mogelijk zo blijft.

Tegenwoordig worden mensen ouder en gaan ze meer gebreken krijgen, waardoor ook zij wellicht gebruik moeten maken van hulpmiddelen die het minder makkelijk maken om ergens toegang te krijgen.

Zelfs ik heb weleens een besefmomentje, van ah, het kan soms zo simpel en mooi zijn om ergens spontaan naartoe te kunnen, het hoeft niet altijd duur te zijn. Ik noem bijvoorbeeld de verlengde picknicktafel, waardoor rolstoelgebruikers ook aan de picknicktafel kunnen zitten.