Vanuit de WIA naar zelfstandig ondernemerschap

Verlies

‘In 2012 verloren wij ons zoontje Deacan. Hij was toen 2 jaar oud. Ik was op dat moment hoogzwanger en beviel 2 weken later van ons 4e kindje. Kort daarna belandde ik in het ziekenhuis met een longembolie. Toen ik daarvan was genezen, ging ik meteen weer aan de slag bij mijn administratieve banen, ik zit niet graag thuis. Maar mijn ene werkgever ging failliet en de andere werkgever verhuisde, waardoor ik ineens zonder werk zat. Rond die tijd, in 2014, beviel ik van ons 5e kind. En toen kwam ineens, heel onverwacht, de emotionele klap van het overlijden van Deacan.’

‘Pluk de dag, want het kan zó over zijn’

‘Op dat moment liep ik vast en lukte me het mentaal niet meer. Van UWV kreeg ik destijds alle steun. Begin 2017 was inmiddels alles weer in gang gezet om aan het werk gaan, maar toen bleek dat ik borstkanker had. Weer zo’n mokerslag. Toen wist ik even echt niet of ik het allemaal nog wel aankon. Het was wel heel veel. Maar, en dat klinkt misschien raar, door alles wat ik heb meegemaakt wist ik ook dat ik kon rekenen op mijn veerkracht. Mijn motto is nou eenmaal: pluk de dag, want het kan zó over zijn.’

Zoektocht naar passend werk

‘Na mijn behandelingen ging ik samen met UWV op zoek naar wat ik wilde doen op werkvlak. Ik werd in deze soms lastige zoektocht begeleid door een adviseur intensieve dienstverlening van UWV en een re-integratiecoach. Zij gaven mij tijdens de vele gesprekken alle ruimte en sturing die nodig was, en ik kreeg tegelijkertijd energie van hun vertrouwen en enthousiasme. Ik leerde dat ik degene ben die de regie heeft. Dankzij hen kwam ik er ook achter wat mijn valkuilen zijn. Als je je dat realiseert, is er al een grote stap gezet. Ik moet ervoor zorgen dat ik niet te veel hooi op de vork neem, zodat het werk overzichtelijk blijft. En dat is soms best lastig.’

Blijf dicht bij jezelf

‘Het beste advies voor iemand die ook graag weer aan de slag wil: ga iets doen wat dichtbij jezelf ligt, dan zul je zien dat je daar energie van krijgt. Uiterlijke verzorging trok mij altijd al, ik had jaren terug al eens informatie over de opleiding tot pedicure opgevraagd. Verschillende competentietesten en talentenspellen bevestigden ook dat dit echt wat voor mij was. Met behulp van een Werkfit-traject, en de re-integratietrajecten ‘Begeleiding bij Scholing’ en ‘Naar Werk’ ben ik nu gediplomeerd medisch pedicure.’

‘Dit is wie ik ben, alles komt hier bij elkaar’

‘Het eerste gedeelte van de opleiding heb ik zelf betaald, maar omdat het beroep van medisch pedicure een krapteberoep is, werd het medische stuk volledig vergoed door UWV. Die opleiding is de beste keuze ooit geweest. Dit is wie ik ben, alles komt hier bij elkaar. Het klantcontact, maar ook het administratieve dat erbij komt kijken. En het gaat heel goed. Met dank aan de begeleiding vanuit UWV heb ik mijn droom kunnen waarmaken. We hebben onze garage omgebouwd tot praktijk en de klanten stromen binnen. Tegen het einde van dit jaar wil ik het ondernemerschap proberen zonder de WIA-uitkering die ik nu nog krijg.’