Column Noortje: ‘Met mijn stem en mijn mening kan ik het verschil maken voor anderen’

Noortje van Lith is 25, heeft een beperking, ze studeert én werkt. Als vaste blogger schrijft ze regelmatig over haar belevenissen en haar mening over onder meer de Wajong. In deze blog schrijft Noortje over hoe belangrijk vrijheid van meningsuiting is voor haar.

Foto van Noortje van Lith, blogger voor UWV. Zij wil dat mensen met een arbeidsbeperking zich uitspreken over hun problemen op sociale media.

Voor mij is vrijheid van meningsuiting erg belangrijk, ik strijd al een tijd voor de rechten van mensen met een handicap. Ook heb ik vaak kritiek op de overheid op dit gebied, dat zou ik niet mogen hebben als ik in een onvrij land zou leven. Vrijheid van meningsuiting is belangrijk, want op die manier kan je mensen bewust maken van dingen die voor jou moeizaam gaan en dus zouden moeten veranderen. Omdat ik met mijn stem en mijn mening het verschil kan maken voor anderen hecht ik veel waarde aan deze vrijheid.

 

Toegankelijkheid van social media

Voor mij is social media enorm belangrijk omdat ik door de ontoegankelijke samenleving minder mobiel ben. Ik kan onder andere via Twitter mijn mening makkelijk kenbaar maken aan het grote publiek. Natuurlijk zijn er ook mensen die het niet met mij eens zijn en dat is prima, want op deze manier kan ik mijn mening bijstellen of juist mijn argumenten versterken. Soms vind ik het weleens lastig om netjes te blijven als iemand mij persoonlijk aanvalt. Gelukkig lukt dit wel altijd, want ik verlaag me niet graag tot het niveau van de ander. Ik reageer vaak nadat ik tot tien heb geteld, want dan ben ik vaak iets rustiger en kan ik beter verwoorden wat ik voel bij die persoonlijke aanval.

 

Hulpmiddelen zijn er om van te leven

Het is belangrijk dat mensen met een handicap zich blijven uitspreken over de problemen waar ze tegenaan lopen of rijden. Op deze manier worden mensen zich bewust van bepaalde problemen die spelen, bijvoorbeeld bij het aanvragen van een uitkering. Er wordt vaak gezegd. ‘Zeur niet, want jij krijgt dingen vanuit algemene middelen en daar betalen wij allemaal aan mee.’ Op deze manier lijkt het alsof wij tweederangsburgers zijn en blijven in de ogen van anderen. We moeten maar blij zijn dat we hulpmiddelen krijgen, maar hulpmiddelen krijgen we niet voor onze lol maar omdat we het nodig hebben. Zo is een uitkering ook een hulpmiddel om te kunnen leven. Al ben ik wel van mening dat deze uitkering veel hoger zou moeten zijn, maar dat is misschien iets voor een volgende blog.

 

'Het is belangrijk dat mensen met een handicap zich blijven uitspreken.'

 

De keerzijde van anonimiteit

Vrijheid van meningsuiting op social media heeft ook een hele nare kant. Er wordt enorm veel haat verspreidt als je een mening hebt die afwijkt van wat een bepaalde groep vindt. Die haat wordt voornamelijk verspreid door mensen die anoniem zijn. Ik denk dat het een oplossing is als je niet meer volledig anoniem mag zijn. Dat bijvoorbeeld je echte naam wel bekend is bij de mensen van wie het platform is en als je dan een grens overgaat je eerst een waarschuwing krijgt. Mocht je daarna nog doorgaan dat je dan een ban krijgt voor een bepaalde tijd. Ga je daarna nogmaals de fout in, dan krijg je een levenslange ban.

Ik snap overigens wel waarom sommige mensen anoniem hun verhaal doen op social media, omdat ze bang zijn voor bepaalde instanties en op die manier kunnen zij toch hun verhaal kwijt. Ondanks de negatieve kanten, blijft social media van grote waarde voor mij.

Let op: de informatie op deze pagina kan verouderd zijn.
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl