WIA
Interview

‘Mijn stem kan wel op National Geographic’

In de serie Weg met de WIA! interviewen we mensen met een WIA-uitkering die zich hiervan willen ontworstelen, of ontworsteld hebben. Niet omdat ze vinden dat de WIA weg moet, integendeel, maar omdat ze graag weer op eigen benen willen staan. Deze keer: stemkunstenaar René (51). ‘Als ik mijn stem van 5 jaar geleden terugluister, hoor ik angst.’

 

Hoe ben je in de WIA terechtgekomen?

‘Ik heb een redelijke jeugd gehad, er ontbrak me niets aan materiële zaken. Wel ben ik veel tekortgekomen aan liefde, aandacht en waardering. Dat begon me op latere leeftijd parten te spelen. Een aantal jaren geleden merkte ik ineens dat ik mensen tegen me in het harnas begon te jagen. Ik kreeg vaak ruzie, mijn huwelijk liep stuk. Ook raakte ik in financiële problemen. Op een bepaald moment heb ik professionele hulp gezocht. Het ging gewoon niet langer. Ik dacht: ik wil me niet van het leven beroven, maar zó wil ik ook niet verder leven. En dat was, 6 jaar geleden, een goede zet. Ik klopte aan bij UWV, en via een WIA-traject ben ik voor mezelf begonnen. Ik had de wens om met mijn stem te werken. Het ontbrak me alleen aan zelfvertrouwen. De oorzaak hiervan lag allemaal in mijn verleden. Ik ben toen gaan werken aan mijn zelfvertrouwen en assertiviteit. En dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik ben gestart met mijn eigen stembureau. Ik ben nog afhankelijk van de WIA, omdat ik ook nog steeds bezig ben met het herstellen van mijn inzinking.

 

Hoe ben je stemkunstenaar geworden?

‘Voordat het misging, werkte ik zelf bij UWV. Ik had daar klanten die weleens zeiden: “mag ik iets persoonlijks zeggen? U heeft een geweldig mooie stem”. Op een gegeven moment dacht ik: misschien moet ik daar iets mee gaan doen. Ik ben mensen uit het vak gaan benaderen, gevraagd naar hun mening. En door coaching, trainingen en zangles, mag ik me nu stemkunstenaar noemen. Als stemkunstenaar ben je veel meer dan een voice-over. Je lééft echt de tekst. Ik heb dat geleerd tijdens zangles, hoe je je verhaal overbrengt op het publiek. Inmiddels heb ik al behoorlijk wat opdrachten gedaan. Met als voorlopig hoogtepunt een tv-commercial voor Delpher. Ik zou ook graag tv-werk willen doen met mijn stem. Maar nog steeds vind ik het lastig om mezelf te verkopen. Toch weet ik ook dat dit werk mij blij maakt. Op mijn website www.renescharenborg.nl heb ik een aantal demo’s gezet, zodat mensen een indruk krijgen van wat ik kan.’

 

Wat houdt je eigenlijk tegen om verder te gaan?

‘Onzekerheid? Sinds ik dit werk ben gaan doen, ben ik enorm gegroeid. Als ik mijn stem van een paar jaar geleden terug hoor, dan is dat een wereld van verschil met nu. Ik hoor dan terug wat ik op dat moment voelde. En dat was angst. Emotionele verwaarlozing heeft grote impact op een mens. Ik had nooit voor mogelijk gehouden dat ik er nu nog mee zou kampen en dat het mijn leven zo zou beïnvloeden. Ik ben mezelf totaal kwijtgeraakt. Als je jarenlang onderuit wordt gehaald, dan is het heel moeilijk om je van dat beeld te ontdoen. Ik kan haast niet geloven dat mensen enthousiast zijn over mijn stem. Soms zeggen mensen tegen me: “Je kunt met jouw stem natuurfilms op National Geographic inspreken”. Ja, dat wil ook wél, maar dan zit er ook iets in mij dat zegt: hoe dan? Toch ben ik echt van plan om hiermee door te gaan.’

 

Wie of wat heb je nodig om jouw doel te bereiken?

‘Ik werk er zelf keihard aan om mijn doel te bereiken. Elke dag zit ik in de studio: oefenen, oefenen, oefenen. Ik wil dit onder de knie krijgen voor mezelf, ben dan ook supertrots op wat ik inmiddels heb bereikt. Maar ik moet nu wel mezelf gaan verkopen, dat is de volgende stap.’

 

Wie is jouw grote voorbeeld?

‘David Attenborough. Voor de enkeling die hem niet kennen: hij is bekend van zijn mooie natuurdocumentaires op de Engelse televisie. Ik bewonder vooral zijn stem. Je móet wel luisteren naar deze man. Hij is zo’n goede verteller, een gids die je meeneemt in zijn passie. Een ander groot voorbeeld is Barack Obama. Hij komt rustig over, is altijd beschaafd en in control.

 

Wat ga je zo doen, na dit gesprek?

‘Dan ga ik met een kop thee terugdenken aan dit gesprek. Wat ik allemaal heb gezegd en hoe ik het heb verwoord. Ik vond het vooraf best spannend, je geeft je toch bloot. Maar het viel me achteraf mee. Dit interview helpt me ook weer in mijn herstel.’

 

Let op: de informatie op deze pagina kan verouderd zijn.
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl