Werken bij het UMCG: Gerard heeft zijn roeping gevonden

Meedoen in de maatschappij

‘Eigenlijk heb ik altijd al moeite gehad om een reguliere baan te vinden. Met sommige dingen ben ik simpelweg wat langzamer dan de gemiddelde werknemer. Toch wilde ik altijd dolgraag werken. Ertoe doen, met mensen omgaan, meedoen in de maatschappij. Daarom heb ik ook wel wat baantjes gehad, met hulp van een jobcoach, die ik via UWV had aangevraagd.’

Van een speeltuin naar de zorg

‘Eerder werkte ik 6 jaar lang zo’n 20 uur per week als beheerder bij een speeltuinvereniging, waar ik het naar m’n zin had. Maar corona veranderde alles. De speeltuin ging plots dicht, ik had niets meer te doen en voelde me thuis behoorlijk opgesloten. Samen met mijn jobcoach ben ik toen mijn opties nagegaan: waar zou ik aan de slag kunnen? Toen hij opperde om op gesprek te gaan bij het UMCG, lachte ik hem vierkant uit. Ik in de zorg? Echt niet! Toch besloot ik een gokje te wagen.’ 

Werken bij het UMCG

‘Mijn eerste indruk van het ziekenhuis was meteen goed. Ik werd warm ontvangen door teamleider Gré Westerbaan, met wie ik mijn eerste gesprek had, en werd enthousiast van de sfeer. De reuring, de omgang met mensen, het zijn dingen die ik achteraf heel erg heb gemist bij de speeltuin. Ik ging van solistisch werk naar dynamisch werk. Toen Gré mij vertelde dat ik kon beginnen als afdelingsassistent bij het Hartcentrum was ik dan ook dolgelukkig. Er was iets bij mij losgekomen. Het gevoel van: ja, ik kan patiënten helpen. Dat is toch prachtig werk?’ 

Ondersteunen van collega’s op de afdeling

‘Mijn functie bestaat uit zorg- en voedingstaken. Ik ondersteun de collega’s op de afdeling die voorheen onderbezet was. Patiënten wassen, mensen naar echo’s brengen, medicijnen uitzoeken en verzorgen, eten en drinken bijvullen of langs brengen. Het is ontzettend afwisselend werk. Het leukste vind ik het om met patiënten te zijn. In het begin was ik heel gretig en leergierig. Ik wilde alles goed doen, werd zo enthousiast dat ik nog weleens doorsloeg en té veel bezig was met pleasen. Ze noemden mij gekscherend de puppy. Omdat ik zó graag wilde. Maar uiteindelijk leren mijn collega’s mij hoe je het beste met patiënten om kunt gaan. Het afgelopen jaar heb ik daar enorme stappen in kunnen maken. Nu kan ik volledig mezelf zijn.’

‘Ook privé gaat het beter sinds ik zo blij ben met het werk: ik heb sinds kort mijn eigen huis, waar ik gelukkig ben’

Geen uitkering meer nodig hebben

‘Dat ik zo van mensen houd, komt in mijn functie goed van pas. Mijn collega’s én de patiënten, met wie ik graag praatjes maak, zorgen ervoor dat ik iedere dag fluitend naar mijn werk ga. Ik heb de mooiste baan van de wereld. Op dit moment werk ik 4 dagen, 4,5 uur per dag. Het voelt fijn dat ik het team kan ondersteunen, ervoor zorg dat anderen beter hun werk kunnen doen. En ook privé gaat het beter sinds ik werk: ik heb sinds kort mijn eigen huis, waar ik gelukkig ben. De kroon op mijn werk is dat ik onlangs ben gevraagd om de zorgopleiding te beginnen. Die hoop ik in juni 2023 af te ronden. Uiteindelijk wil ik als volwaardig lid bij het team horen, en wil ik dagen van 8 uur kunnen maken. Zodat ik geen uitkering meer nodig heb. Dat is mijn grote doel.’

Update: inmiddels kunnen we melden dat Gerard zijn opleiding met succes heeft afgerond en nu zelf voedingsassistent is. Bravo Gerard!!