Column Noortje: 'Ik word vaak op een kinderlijke manier aangesproken'

Noortje van Lith is 24, heeft een beperking, ze studeert én werkt. Als vaste blogger schrijft ze regelmatig over haar belevenissen en haar mening over onder meer de Wajong. In haar vijfde blog schrijft ze over de documentaire ‘Mari staat op!’ over hoe het is om met een beperking te leven.

Filmmaker Mari Sanders maakt een documentaire over hoe het is om te leven met een handicap in Nederland. In deze vierdelige documentaire laten ze Nederland kijken door de ogen van iemand met een handicap. Ik zelf merk dat er echt nog een hele wereld te winnen valt als het gaat om de bejegening van mensen met een handicap. Om maar even een voorbeeld te noemen. Ik word vaak op een kinderlijke toon aangesproken, terwijl ik een volwassen vrouw van 24 jaar ben. Als dat één keer gebeurd heb ik zoiets van: deze mevrouw weet niet beter. Maar het gebeurt niet één keer, het gebeurt vaak en dan begint het behoorlijk te irriteren. Als iemand mij op een kinderachtige toon aanspreekt heb ik het gevoel dat je me niet als volwaardig ziet en dat doet pijn.

Terugkomend op de documentaire. In de eerste aflevering gaat Mari op zoek naar in hoeverre hij zijn handicap heeft geaccepteerd en of hij ooit nog zou kunnen lopen. In de tweede aflevering gaat hij uitzoeken of het erg is dat mensen met en zonder handicap in gescheiden werelden leven. Mensen met een handicap gaan vaak naar het speciaal onderwijs, zitten op speciale sportclubs en gaan misschien ook naar speciale hobbyclubs voor mensen met een handicap. De derde aflevering gaat over seksualiteit en relaties. Een van de dingen die mij opvielen was het volgende, Mari werd benaderd door het programma ‘The Undateables’, ook ik werd een paar jaar geleden benaderd door dit programma. Het voelde voor mij als een belediging, omdat voor mij bepaald werd dat ik undateable zou zijn. Het zou beter zijn als mensen zichzelf kunnen opgeven voor het programma. Men vult dan niet voor een ander in dat ze undateable zijn.

Aan het einde van de derde aflevering heeft men het spotje van NSGK veranderd, want zij zorgen er in hun spotje voor dat de kinderen met een handicap zielig worden gevonden door de tekst, de handicap is niet erg, geen vriendjes is pas erg. Mari heeft ervan gemaakt, de handicap is niet erg, betutteling is pas erg! Ik merk dat dit erg gevoelig ligt bij heel veel mensen, want ze bedoelen het echt niet verkeerd, maar als het je keer op keer overkomt is het vervelend. Daarom is bewustwording erg belangrijk.

Ik heb ook een aandeel in de documentaire. Benieuwd naar mijn aandeel? Kijk dan de aflevering van 30 mei 2021 van ‘Mari Staat Op’ terug.

 

Let op: de informatie op deze pagina kan verouderd zijn.
Raadpleeg voor de laatste informatie rondom wet- en regelgeving altijd www.uwv.nl