Ondernemen na kanker: Cat start vanuit de WIA haar eigen bedrijf als uitvaartbegeleider

Genieten van zwangerschappen 

‘Ik genoot enorm’, vertelt Cat Rose-Tran over de zwangerschap van haar zoon Rocco. Het was haar 3e zwangerschap. Een paar jaar eerder verwelkomden Cat en haar man Daniel hun dochter Reeva. Toen Cat voor de 2e keer zwanger raakte, kreeg ze een miskraam. ‘Dat was zeer traumatisch. Ik ging toen ziek uit dienst en werd nog maanden fysiek achtervolgd met de nasleep van de miskraam. Het duurde een hele tijd voordat ik daar zowel fysiek als mentaal van hersteld was. Toen ik weer zwanger raakte en Rocco werd geboren, voelde het extra bijzonder. Dankbaar dat we na de miskraam een gezond kindje mochten omarmen.’ Slechts 3 maanden na de geboorte werd de roze wolk bruut verstoord: Cat bleek borstkanker te hebben.

Ziek zijn als werk beschouwen

In de periode die volgde onderging Cat 22 chemokuren, 3 weken bestralingen en 4 operaties. Ook heeft ze er inmiddels 3 van de 10 jaar hormoontherapie op zitten. ‘Ik ben een doener. Dus toen ik de diagnose kreeg, vroeg ik: wat kan ik zelf doen om mijn herstel te bevorderen? Eigenlijk beschouwde ik het ziek zijn als een soort slecht betaalde fulltime baan met overuren. De ziekenhuisbezoeken en behandelingen zag ik als verplichte vergaderingen. Ook maakte ik ruimte in mijn agenda voor psychologische zorg bij het Helen Dowling Instituut. Zij zetten zich in om mensen met kanker en hun naasten te helpen bij psychische klachten als gevolg van kanker. Hoewel ik de kanker niet uit mijn lijf kon jagen, gaf het wel houvast door licht te schijnen op de dingen waar ik nog wel invloed op had.’

Steun vanuit de gemeente

Met financiële steun vanuit de gemeente konden Reeva en Rocco een paar dagen in de week naar de dagopvang blijven gaan. Daarbuiten was de hulp van vrienden onmisbaar. De grote rots in de branding was vooral haar man Daniel. ‘Ik wist wel dat hij van me hield. En nu ik heb gezien hoe hij voor mij en onze kinderen zorgde in die periode, voel ik hoe diep die liefde echt gaat.’ 

Lotgenoten vinden

Contact met lotgenoten gaf Cat troost tijdens haar ziekte. Mensen die een soortgelijk pad lopen, begrijpen elkaar direct. Via verborgen groepen op Facebook en via een reis met Stichting Powder Days (een stichting die outdoorweken organiseert voor jongvolwassenen met kanker) kwam ze in aanraking met mensen die hetzelfde meemaakten. Zo ook met Power Days-deelnemer Marloes, met wie ze goed bevriend raakte. Echter, daar waar de behandeling Cat hielp om schoon te worden van de ziekte, bewandelde Marloes het pad van de ongeneeslijk zieken.

Zetje richting uitvaartbegeleiding

Cat: ‘Ik vind het mooi om in verbinding te blijven met mensen die me dierbaar zijn. Zelfs als het risico bestaat dat ik ze om wat voor reden dan ook vroegtijdig moet loslaten. Dat was ook zo met Marloes. Met haar sprak ik over moederschap en we planden uitjes met andere ‘breastfiends’. We spraken ook over onderwerpen rondom de dood. Terwijl ik al langer in gedachten had om iets met het beroep ‘uitvaartondernemer’ te doen, was zij degene die me het laatste zetje gaf om de opleiding te volgen. Op die manier zou ik ook ooit haar dierbaren kunnen begeleiden rondom haar eigen afscheid, was haar gedachte. Toen Cat nog 6 weken aan bed gebonden was om te herstellen van haar reconstructie-operatie, besloot ze de daad bij het woord te voegen. Ze ging de opleiding tot uitvaartbegeleider doen.

Re-integreren na kanker 

Inmiddels was haar Ziektewetuitkering overgegaan in een WIA-uitkering. ‘Die financiële vangnetten gaven me zoveel rust’, vertelt Cat. En een opleiding volgen is een ding; weer re-integreren in het werkende leven na kanker is iets anders, weet Cat. Na de periode van actieve behandelingen, brak het moment aan om daar weer aan te denken. Daarbij kreeg Cat begeleiding vanuit STAP NU, een organisatie die mensen met kanker helpt hun weg terug naar werk te vinden. Vanuit UWV kreeg ze naast de financiële ondersteuning ook een ondernemerscoach. 

‘Het geeft veel voldoening om families te begeleiden met empathie en warmte. Als eigen baas heb ik het gevoel dat ik echt zelf aan het stuur zit’

Kiezen voor ondernemen

Cats beslissing om voor zichzelf te beginnen had meerdere redenen. ‘Ik kom uit een ondernemend nest en werkte eerder in mijn carrière als zelfstandige in de muziekindustrie. Na mijn ziekte verlangde ik weer naar iets voor mezelf. Niet meer gebukt onder de kanker, maar leven en werken vanuit mijn eigen belangrijke waarden. Het geeft veel voldoening om families te begeleiden met empathie, warmte en helderheid. Natuurlijk kan dit ook onder een baas. Toch heb je als eigen baas het gevoel dat ik echt zelf aan het stuur zit.’

Het afscheid van Marloes      

‘De uitvaart van Marloes was emotioneel zwaar, mooi en troostend. Toen ze nog leefde luisterde ik naar haar ideeën. En ik begeleidde haar rondom haar uitvaartwensen. Marloes had daar al een duidelijk beeld bij. Dat hebben mensen niet altijd. Als mensen moeite hebben om zich er iets bij voor te stellen, dan stel ik de vragen: hoe zou je het liefst je verjaardag vieren? Wat is daarin belangrijk voor jou? Wie zijn daarbij? Welke muziek wordt er gespeeld? Wat voor eten wordt er geserveerd? Want zo zie ik een uitvaart: als een viering van iemands leven.’

Start van de Laatste Vaart

Inmiddels staat Cats website de Laatste Vaart online. Ze krijgt daarin veel support van mensen uit haar netwerk. ‘Het is motiverend om zo gedragen te worden door mijn omgeving in deze nieuwe fase als ondernemer. Nu wacht ik geduldig af totdat mensen met een naderend afscheid - of hun dierbaren - mij benaderen voor het begeleiden van hun uitvaart. Het is verdrietig als mensen in deze fase in hun leven belanden. Ook ik kan de dood niet buiten de deur houden. Maar ik kan wel begeleiden door licht te schijnen in het donker. Focussen op datgeen wat nog wel mogelijk is en mensen daarmee het stuur in vertrouwen te overhandigen voor de onbekende bestemming die zal volgen.’